کد مطلب:50448 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:274
[صفحه 58] را با پای خود برود. تا انسان خود نخواهد كه از اسارت دنیا آزاد شود، چه كسی می تواند او را آزاد سازد. رفتن به سوی كمال با پای خود، خواست خود را می طلبد، نه خواست دیگران را. دیگران می توانند زمینه فراهم كنند و نقش اعدادی داشته باشند، ولی بهره گیری از زمینه های تربیت به دست خود انسان است. انسان باید بخواهد تا «اذن الله» تعلق گیرد و استعدادهای انسان در جهت كمال مطلق شكوفا شود و اعداد به ایجاد رسد. امیرمومنان علی (ع) همگان را فراخوانده است تا برای نجات خویش از دنیای نكوهیده، عزم خود را جزم كنند و خود راه تربیت خویش را هموار كنند: «یا اسری الرغبه، اقصروا، فان المعرج علی الدنیا لا یروعه منها الا صریف انیاب الحدثان. ایها الناس، تولوا من انفسكم تادیبها و اعدلوا بها عن ضراوه عاداتها.»[1] . ای اسیران آز! باز ایستید كه گراینده ی دنیا را آن هنگام بیم فراآید كه بلاهای روزگار دندان به هم ساید. ای مردم! كار تربیت خود را خود برانید و نفس خود را از عادتها كه حریص است بازگردانید. آدمی خود باید بخواهد تا از هدایت الهی و راهنمایی هدایتگران بهره مند شود و راه خود را به سوی كمال حقیقی سیر نماید.
برای آنكه انسان متصف به صفات كمالی شود، خود باید در این راه تلاش نماید و این راه تلاش نماید و این راه
صفحه 58.